Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
Szewcy
Dawaj łeb, majster, i nie traćwa czasu na gadanie.
SAJETAN
Skąd on wie to wszystko...
Dawaj łeb, majster, i nie traćwa czasu na gadanie.
Skąd on wie to wszystko...
Co za przestarzałe dowcipy à la Boy i Słonimski! Taż to już cuchnie, panowie...
Ale jak tak, to tak — trudno. Palcem w niebie dziury nie zatkasz. Pypciem purwy nie...
Czytałem… podobno w Gotszedzie, że Pan Bóg na to nam dał dwoje oczu, dwoje uszów...
Prawda jest to zgodność naszych myśli z rzeczywistością, a nie: zgodność naszych słów z naszymi...
Kiedy nam zależy na tym, żeby poznać jakiegoś rodzaju rzeczy i nie narażać się na...
Wyrazy, których znaczenie jest ustalone przy pomocy definicji, nazywają się terminami. Każda definicja mówi, jak...
Wiadomo, że gdy się ktoś wypiera popełnionego czynu przed sądem, naraża się na to, że...
Jest słowo stwórcze — to, które było na początku według Ewangelii Jana oraz słowo poetyckie — również tworzące światy. Poeci romantyczni chętnie odwoływali się do tej pierwotnej, ewangelicznej boskiej mocy słowa. Byli jednak i sceptycy, którzy, jak Hamlet w książkach widzieli tylko pustkę słów („Słowa, słowa, słowa”) nie docierających do istoty rzeczywistości. Słowo łączy się więc tematycznie z hasłami takimi jak stworzenie, twórczość, poeta, literat, książka. W romantyzmie trwała dyskusja nad etymologią nazwy Słowian; jedni uważali, że pochodzi ona od sławy, inni, że od słowa (pierwsza koncepcja podkreślała w ukształtowaniu słowiańskiej tożsamości rolę walecznych, bohaterskich czynów orężnych, druga — rolę poetów).