Spis treści
Bajki noweSłońce i obłoki
1
Cnota, Prawda, Światło, Obłok, CieńCzciciel słońca, a raczej tego, co go stworzył,
Przed wschodzącym wspaniale kiedy się pokorzył[1],
Obłok go skrył. A tym hardy,
Rzekł czczącemu: «Godzien wzgardy,
5Kto się blaskiem uwodzi[2];
Jeżeli się czcić godzi,
Mnie się kłaniaj, co blask gaszę».
Rzekł mu czciciel: «Znam czczość[3] waszę;
Czym jesteście, dociekam;
10A niech tylko poczekam,
Zbyt zuchwali tułacze,
Czym jesteście, obaczę».
Jakoż wiatr spędził chmurę zgęstwiałą;
Znikła, słońce zajaśniało.
15Próżne zjadłych[4] są kroki,
Pełzną jak czcze obłoki.
Choć przyćmi cnotę złość, gdy ją uciśnie,
Wzmoże się sama i żywiej zabłyśnie.
Proszę czekać...
