Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Wacław Gąsiorowski

Sortuj:

O autorze

Wacław Gąsiorowski

Ur.
27 czerwca 1869 w Warszawie
Zm. 30 października 1939 w Konstancinie
Najważniejsze utwory:
Ugodowcy (1901), Pani Walewska (1904), Księżna Łowicka (1908), Huragan (1901), Rok 1809 (1903), Szwoleżerowie gwardii (1910), Królobójcy (1905, wyd. rozszerz. 1932)

Powieściopisarz, dziennikarz i publicysta polski, działacz niepodległościowy i polonijny, założyciel struktur organizacji ,,Sokół", krzewiącej sport i gimnastykę, członek Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów.

Autor cieszących się popularnością czytelników powieści, przede wszystkim dotyczących wojen napoleońskich, dziejów Księstwa Warszawskiego i powstania listopadowego, przy tworzeniu których posiłkował się m.in. studiowaniem zbiorów poloniców w Muzeum w Rapperswilu. Gąsiorowski doczekał się ekranizacji dwóch ze swoich fabuł. W 1932 r. powstał film Księżna Łowicka opowiadający o życiu Joanny Grudzińskiej, żony wielkiego księcia Konstantego, z Jadwigą Smosarską oraz Stefanem Jaraczem. Natomiast w 1937 r. do kin trafiła historia romansu pięknej Polki z cesarzem Napoleonem Bonaparte Pani Walewska; Marię Walewską zagrała Greta Garbo, zaś jej ekranowy partner, Charles Boyer otrzymał nominację do Oscara w kategorii dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę Napoleona.

Wacław Gąsiorowski przebywał w Ameryce Północnej w latach 1918--1919 i 1921--1930); za pierwszym razem jako organizator polskiego wojska, za drugim, rozczarowany realiami odrodzonej Polski, schronił się w Stanach Zjednoczonych i wykładał literaturę oraz historię cywilizacji kierując kolegium polskim w Cambridge Springs w Pensylwanii; współpracował także z czasopismami polonijnymi. W tym okresie zyskał wiedzę i pogłębione rozeznanie w sytuacji społecznej, politycznej i obyczajowej w USA, które odzwierciedla Nowa Kolchida.

Po powrocie do Polski 1930 r. związał się z Konstancinem, gdzie zamieszkał wraz z żoną. W 1936 r. został sołtysem tego miasta. W 1938 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury oraz otrzymał nagrodę im. Elizy Orzeszkowej za całokształt działalności literackiej.