Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Wespazjan Hieronim Kochowski
il. August Wittmann (zm. 1841), domena publiczna

Wespazjan Hieronim Kochowski

Ur.
1633 w Gaju k. Waśniowa w ziemi Sandomierskiej
Zm.
6 czerwca 1700 w Krakowie
Najważniejsze dzieła:
Psalmodia Polska (1695), Niepróżnujące próżnowanie (1674), Epigramata polskie (1674), Ogród panieński (1681), Dzieło Boskie albo pieśni Wiednia wybawionego (1684), Annales Poloniae (Klimaktery)

Poeta i historyk epoki baroku, jeden z czołowych przedstawicieli sarmatyzmu.

Syn Jana herbu Nieczuja i Zofii z Janowskich. Uczył się w Sandomierzu, a następnie w szkole Nowodworskiego w Krakowie. Po zakończeniu nauki przez 10 lat walczył w chorągwi husarskiej.

W 1651 r., w trakcie powstania Chmielnickiego, walczył pod Beresteczkiem na Wołyniu w walnej bitwie między wojskami polskimi dowodzonymi przez króla Jana Kazimierza a siłami tatarsko-kozackimi. Podczas wojen szwedzkich służył w oddziale Stefana Czarnieckiego, a od 1656 r. przeszedł pod dowództwo hetmana polnego Jerzego Lubomirskiego. W 1660 r., po pokoju oliwskim porzucił służbę wojskową i osiadł w Gaju, w 1663 r. przeniósł się do odziedziczonej wsi Goleniowy pod Szczekocinami (woj. śląskie), gdzie ufundował szpital dla biednych. Dwukrotnie żonaty (w 1658 i 1680 r.), późno doczekał się jedynego potomka. Brał udział w rokoszu Lubomirskiego w 1665 r., tj. w wojnie domowej przeciw królowi Janowi II Kazimierzowi (przeciw wzmocnieniu władzy królewskiej, rzekomo przeciw ,,absolutyzmowi").

Za jego życia panowało w Polsce pięciu królów. Od 1670 r. pracował w kancelarii koronnej, król Korybut Wiśniowiecki mianował go podżupnikiem wielickim (1671-73) oraz swoim sekretarzem. Od 1682 r., za panowania kolejnego władcy, był generalnym poborcą podymnego i dworzaninem Jana III Sobieskiego. Król nadał mu tytuł ,,historiografa uprzywilejowanego" (historiographus privilegiatus) i w takim charakterze zabrał ze sobą pod Wiedeń. Kochowski opisał starcie z wojskami tureckimi w dziele Commentarius belli adversus Turcas oraz w kilku tekstach wchodzących w skład zbioru Psalmodia polska.