Eneida

Ur.

15 października 70 p.n.e. w Andes k. Mantui

Zm.

21 września 19 p.n.e. w Brindisi

Najważniejsze dzieła:

Bukoliki, Georgiki, Eneida

Starożytny poeta i pisarz rzymski, protegowany Mecenasa i cesarza Oktawiana Augusta.
Pochodził z Lombardii, tam też kształcił się, początkowo w Kremonie, a następnie w Mediolanie. Później, mieszkając przez pewien czas w Neapolu w środowisku tamtejszej mniejszości greckiej, nauczył się języka Homera i rozmiłował w kulturze helleńskiej. Przez jakiś czas pracował, bez większego powodzenia, jako prawnik. Możliwość pracy twórczej uzyskał dzięki wsparciu materialnym Mecenasa, którego uwadze polecił z kolei Horacego.
Pierwszy zbiór utworów, które zwróciły na siebie uwagę publiczności: Bukoliki (Eklogi) stanowią przykład poezji pasterskiej. Kolejny etap twórczości Wergiliusza wyznaczają Georgiki, czyli poemat o rolnictwie, sadownictwie, hodowli bydła i pszczelarstwie (tematom tym odpowiadają kolejne księgi). Zwieńczenie dzieła życia stanowi Eneida, epopeja o początkach Rzymu, o zamierzonej od początku roli państwotwórczej, służącej umacnianiu poczucia tożsamości obywateli rzymskich i dowartościowaniu odrębności ich kultury.