Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Autor nieznany , Niedola Nibelungów

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Niedola Nibelungów to pochodzący z XIII wieku epos bohaterski. W oryginale został zapisany w języku średnio-wysoko-niemieckim. Przetłumaczony na język polski pod koniec XIX wieku m.in. przez dra Ludomiła Germana.

Niedola Nibelungów to opowieść o rycerskim honorze, pojedynkach, tradycjach; gorącej miłości i zdradzie, podana na tle podboju Burgundii, walki o władzę, a także konflikcie świata chrześcijańskiego i pogańskiego. Tytułowi Nibelungowie swoją nazwę wywodzą od staroniemieckiego słowa Nebul oznaczającego mgławicę. Wiąże się ich z istniejącą w mitologii skandynawskiej krainą zmarłych — krainą mieszkańców mgieł. W utworze postacie legendarne przeplatają się z historycznymi wojownikami i władcami. Do tego średniowiecznego eposu odwoływali się często późniejsi literaci, był on również odwołaniem dla ideologii głoszących wyższość narodu niemieckiego.

Spis treści:

    Wstęp
  1. I. Niedola Nibelungów
  2. II. O Zygfrydzie
  3. III. Jak Zygfryd przybył do Wormacji
  4. IV. Jak walczył z Sasami
  5. V. Jak Zygfryd Krymhildę po raz pierwszy obaczył
  6. VI. Jak Gunter wyprawiał się do Islandii po Brunhildę
  7. VII. Jak Gunter Brunhildę pozyskał
  8. VIII. Jak Zygfryd pojechał po swoich rycerzy Nibelungów
  9. IX. Jak Zygfryda do Wormacji posłano
  10. X. Jak Brunhildę w Wormacji przyjęto
  11. XI. Jak Zygfryd z żoną do swego kraju powrócił
  12. XII. Jak Gunter zaprosił Zygfryda na gody
  13. XIII. Jak na gody jechali
  14. XIV. Jak królowe połajały się nawzajem
  15. XV. Jak Zygfryda zdradzono
  16. XVI. Jak Zygfryda zabiło
  17. XVII. Jak Krymhilda opłakiwała małżonka i jak go pogrzebiono
  18. XVIII. Jak Zygmunt do kraju powrócił
  19. XIX. Jak skarb Nibelungów do Wormacji przywieziono
  20. XX. Jak król Ecel do Burgundii po Krymhildę posyłał
  21. XXI. Jak Krymhilda do Hunnów jechała
  22. XXII. Jak Ecel zaślubił Krymhildę
  23. XXIII. Jak krzywdy swoje Krymhilda pomścić zamierzała
  24. XXIV. Jak Werbel i Swemmel poselstwo spełnili
  25. XXV. Tak panowie wszyscy do Hunnów jechali
  26. XXVI. Jak Dankwart zabił Gelfrata
  27. XXVII. Jak przyjechali do Bechlaren
  28. XXVIII. Jak Burgundowie przybyli do zamku Ecela
  29. XXIX. Jak Hagen nie powstał przed królową
  30. XXX. Jak Hagen z Volkerem na straży stali
  31. XXXI. Jak szli do kościoła
  32. XXXII. Jak Bledelina ubito
  33. XXXIII. Jak Burgundowie z Hunnami walczyli
  34. XXXIV. Jak ciała zabitych wyrzucali na dół
  35. XXXV. Jak Irynga ubito
  36. XXXVI. Jak królowa kazała podpalić salę
  37. XXXVII. Jak margrabiego Rydygiera zabito
  38. XXXVIII. Jak wszystkich rycerzy Dytrycha zabito
  39. XXXIX. Jak zginęli Gunter, Hagen i Krymhilda

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Autor nieznany

Autor nieznany - hasło to odnosi się zarówno do utworów plastycznych, jak i literackich, których autor lub autorka pozostaje bezimienny, choć jest zapewne konkretną osobą, o której można by ustalić jakieś przypuszczalne informacje (jak np. o Gallu Anonimie czy Mistrzu Pięknej Madonny z Wrocławia), jak również do utworów będących najprawdopodobniej dziełem pewnej zbiorowości, np. cechu.
W przypadku sztuk wizualnych szczególny rodzaj anonimowości zachowują autorzy tworzący w pracowniach wielkich mistrzów, wykonujący ich polecania, pomniejsze partie większych zamówień. Niemal detektywistyczne technologie, m.in.: badania wieku podłoża, prześwietlenie warstwy malarskiej podczerwienią, pozwalają współcześnie coraz lepiej identyfikować twórców. Czasami jednak można wskazać tylko krąg kulturowy twórcy, centrum artystyczne, pod którego wpływem autor tworzył oraz oszacować czas powstania dzieła.
W przypadku literatury do dzieł o autorze zbiorowym zaliczyć można utwory ludowe lub niektóre dzieła starożytne, których powstanie ginie w mrokach dziejów: zrodzone w kulturze oralnej, były powtarzane i zapamiętywane przez kolejnych słuchaczy. Z czasem ktoś zapisywał zapamiętany utwór, niekiedy powstawało kilka niezależnych zapisów. Po epoce antycznej, kiedy twórczość miała zapewniać autorowi indywidualną, ,,imienną" nieśmiertelność - na początku średniowiecza za cnotę twórców uznawano anonimowość. Sztuka miała służyć chwale Boga, religii, kraju - instytucjom trwalszym od znikomego i mało istotnego jednostkowego bytu. Legendy, mity, wiele kronik czy pieśni - teksty ważne dla całych społeczności, to często dzieła, których autorów nie sposób wskazać.